پاسخ درباره محاسبه نفس چیست؟

-مـي دانـيـم آزمايش براي اين است كه اشخاص يا چيزهاي مبهم و ناشناخته را بشناسيم واز ميزان جهل و ناداني خود بكاهيم خوب خداوندي كه با علم بي پايانش از اسرار همه چيز و همه كس آگاه است چرا امتحان مي كند مگر چيزي بر او مخفي است ؟(0)

-اگر آزمايش الهي براي پرورش است انبياء كه انسانهاي كامل هستند چرا آزمايش مي شوند ؟(0)

-بهترين راه براي موفقيت در آزمايش هاي الهي چه چيزي است ؟(0)

-خـداونـد در قرآن مجيد مي فرمايد : آن كس كه مرگ و حيات را آفريد تا شما رابيازمايد كه كدام يك از شما بهتر عمل مي كنيد .
(1) در ايـنـجـا سوال پيش مي آيد :تنها كسي نياز به امتحان دارد كه از وضع و سرانجام كار آگاه نـبـاشـد ; خداوندي كه آشكار و پنهان براي او يكسان است و چيزي در آسمان و زمين بر او مخفي نيست چه نيازي به امتحان بندگان خود دارد ؟(0)

-لطفاً جهت آشنايي بيشتر باآستان قدس وخدمات اين دستگاه مبارك اطلاعاتي كه ميتواند دراين خصوص مراكمك كند برايم ارسال فرماييد(0)

-در قرآن اشاره به آسمانها و زمينهاي هفتگانه شده منظور چيست ؟(0)

-شـهب پيش از اسلام بود با آنكه از آيه قرآن معلوم مي شود كه در عهد پيغمبر صلي اللّه عليه و آله و سلم تازه ظهور كرد براي راندن شياطين و ابطال كهانت ؟(0)

-شهب چه ارتباط با كهانت و منع شنيدن صوت از اهل آسمان دارد ؟(0)

داغترین ها

-آيا ممكن است روزي آب درياها نابود گردد؟
(0)

-2- «شيخ» و «آخوند» به چه معناست ؟
3- چرا سمتهاي كليدي را به شيخها مي دهند ؟(0)

-اگر آزمايش الهي براي پرورش است انبياء كه انسانهاي كامل هستند چرا آزمايش مي شوند ؟(0)

-بهترين راه براي موفقيت در آزمايش هاي الهي چه چيزي است ؟(0)

-در قرآن اشاره به آسمانها و زمينهاي هفتگانه شده منظور چيست ؟(0)

-شهب چه ارتباط با كهانت و منع شنيدن صوت از اهل آسمان دارد ؟(0)

مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.

کد مطلب:55539 سه شنبه 28 فروردين 1397 آمار بازدید:815

گنجینه پرسمان » اخلاق و عرفان
گنجینه پرسمان » متفرقه

پاسخ درباره محاسبه نفس چیست؟

پرسش :

منظور از محاسبه نفس چیست؟

پاسخ :

یکی از مهم‌ترین آموزه‌های اخلاقی دین اسلام و از جمله اصول اخلاقى و عرفانى که عالمان اخلاق و عارفان به آن توجه ویژه داشته‌اند، اصل «محاسبه» است.

محاسبه؛ ضدّ فراموشى و غفلت است، و آن این است که انسان در هر شبانه روز وقتى را معیّن نماید که در آن وقت به حساب نفس خود برسد، و طاعات و نافرمانی خود را بررسی نماید. پس اگر نفسش ‌را مقصر یافت آن‌را مورد سرزنش قرار دهد و گرنه پروردگارش را شکر و سپاس گوید.[1]

محاسبه‏ نفس‏ در روایات‏

در احادیث نیز به محاسبه نفس اهمیت زیادى داده شده است و پیشوایان دین فراوان پیروان خویش را به آن سفارش نمود‌اند. در این فرصت به تعدادی از روایات اشاره مى‌‏شود.

1. رسول خدا(ص) می‌فرماید: «حاسبوا أنفسکم قبل أن تحاسبوا و زنوا قبل أن توزنوا و تجهّزوا للعرض الأکبر»؛[2] پیش از آن‌که به حساب شما برسند، خود حسابگر خویش باشید، و قبل از این‌که اعمال شما را بسنجند، اعمال خود را وزن کنید و براى روز قیامت خویشتن را آماده سازید.

2. حضرتش(ص) در یکى از وصایاى خود به ابوذر غفارى فرمود: اى اباذر! پیش از آن‌که مورد محاسبه قرار گیرى به حساب نفس خود رسیدگى کن؛ زیرا این کار حساب قیامت تو را آسان‌‏تر مى‌‏کند، و قبل از آن‌که تو را ارزیابى کنند خود را ارزیابى کن و خویش را براى روز قیامت - که در آن روز هیچ چیز پنهان نمى‌‏ماند- آماده کن ... آن‌گاه فرمود: اى اباذر! هیچ‌کس از پرهیزکاران محسوب نمى‌‏شود مگر این‌که نفس خود را محاسبه کند، سخت‌‏تر از حسابرسى شریک از شریک خود، تا در نتیجه این محاسبه بداند که خوردنی‌ها و نوشیدنی‌ها و پوشیدنی‌هایش از کجا است. آیا از حلال به دست آورده است یا از حرام؟ اى اباذر! کسى که به قوانین و مقررات الهى اعتنا نکند و پروا نداشته باشد که از چه راهى مال کسب مى‌‏کند، خدا هم باک ندارد که از چه راهى او را وارد جهنم کند.[3]

3. از امام صادق(ع) نقل شده است: از ما نیست کسی که هر روز نفسش را به حساب نکشد. پس هرکسی که نفسش را محاسبه نمود و مشاهده کرد که کارهای خوب انجام داده است، از خداوند طلب خیر بیشتر کند و خدا را بر کارهای نیک خود حمد و سپاس گوید، و اگر جز این یافت، یعنی روزش به شر و بدی گذشت از خداوند طلب بخشش کند و توبه نماید.[4]

محاسبه نفس در آیات

آنچه در این روایات و روایات مشابه بدان اشاره شده با عناوینی؛ مانند «قبل ان تحاسبوا»، اشاره به آیاتی دارد که در آنها به محاسبه دقیق در روز قیامت می‌پردازد. که محاسبه بندگان در آن روز بسیار با دقّت انجام خواهد شد، به گونه‌ای که کوچک‌ترین اعمال و گفتار انسان حتی به اندازه حبّه و مثقال نیز مورد حساب‌رسی قرار خواهد گرفت. به عنوان نمونه:

1. خداى تعالى مى‌‏فرماید: «وَ نَضَعُ الْمَوازینَ الْقِسْطَ لِیَوْمِ الْقِیمَةِ فَلا تُظْلَمُ نَفْسٌ شَیْئاً»؛[5] مى‌‏گذاریم ترازوهاى عدل را در روز قیامت، پس هیچ نفسى ظلم کرده نمى‌‏شود به هیچ چیز.

2. «وَ انْ کانَ مِثْقالَ حَبَّةٍ مِنْ خَرْدَلٍ اتَیْنا بِها وَ کَفى‏ بِنا حاسِبینَ‏»؛[6] و اگر به قدر خردلى از اعمال ایشان بوده باشد، آن‌را به حساب خواهیم آورد.

3. «فَمَنْ یَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ خَیْراً یَرَهُ* وَ مَنْ یَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ شَرّاً یَرَهُ‏»؛[7] هر کس به قدر ذرّه‌‏اى عمل خیر کند آن‌را خواهد دید و به قدر ذرّه‌‏اى از هر کس عمل شرّ سرزند به آن خواهد رسید.

4. «فَوَرَبِّکَ لَنَسْئَلَنَّهُمْ اجْمَعینَ* عَمَّا کانُوا یَعْمَلُونَ‏»؛[8] قسم به پروردگار تو از همه ایشان سؤال خواهیم کرد از آنچه مى‌‏کنند.

۵. «اقْرَأْ کِتابَکَ کَفى‏ بِنَفْسِکَ الْیَوْمَ عَلَیْکَ حَسیباً»؛[9] (و به او مى‏‌گوییم:) کتابت را بخوان، کافى است که امروز، خود حسابگر خویش باشى.

بنابر این، محاسبه‌ای که انسان در این دنیا به آن امر شده، و آن محاسبه سبب نجات از حساب در آخرت می‌باشد، این است که هر کس پیش از حضور در دفتر حساب‌رسی محشر، به حساب خود برسد، و نفس خود را محاسبه نماید، و اعمال و افعال و حرکات و سکنات خود را با میزان و قانون شرع بسنجد تا در روز قیامت، حساب او آسان باشد.

کیفیت محاسبه‏ نفس‏

چگونگی محاسبه نفس، آن است که انسان شب هنگام با خود خلوت کند و اعمال و کردار خود را به تصویر کشد، ابتدا حساب واجبات را از او بخواهد، اگر همه آنها را درست و به جا انجام داده باشد او را دعا کند و شکر خدا به جا آورد و او را ترغیب بر مثل آن نماید. و اگر چیزى از آنها را ترک نموده باشد، از او قضاى آن‌را مطالبه کند و اگر نقصانى در آداب و شرایط آنها باشد آن‌را به نافله و امثال آن جبران کند. بعد از آن، حساب معاصى را بررسی کند، اگر معصیتى مرتکب نشده باشد شکر خدا را و اگر مرتکب شده باشد در مقام نکوهش وسرزنش نفس برآید، و آن‌را به عذاب افکند و زجر کند و تلافى آن‌را از او بخواهد.

نتیجه آن‌که: این همه تأکید نسبت به محاسبه‏ نفس‏ در آیات و احادیث، براى آن است که مردم از خواب غفلت بیدار شوند و براى زندگى سراى دیگر که سراى جاودانى است، توشه‏اى بر چینند و زادى بردارند و تا فرصت از دست نرفته، عمل خیرى براى خود ذخیره کنند.[10]

این‌جا است که امام علی(ع) می‌فرماید: «مَنْ حَاسَبَ نَفْسَهُ سَعِد»؛[11] هر کس‏ نفس خویش را به حساب کشد، سعادت‌مند خواهد شد.